Ամեն առավոտ ինձ հայհոյում,ինձ հետ կռվում եմ,թե ինչո՞ւ չեմ ամբողջ գիշեր քնել, Բայց գիշերն է ինձ ստիպում հասկանալ այն՝ ինչը ցերեկով անհնար է հասկանալ Տեսնել այն՝ ինչն ի զորու չեմ ցերեկով տեսնելու Ամեն գիշեր նոր մտքեր, նոր ցավեր էր ստիպում տեսնել Բայց այս գիշեր յուրահատուկ էր՝ Այս գիշեր հասկացա այնքան բան,որ դեռ այդքան չէի հասկացե երբևէ օրինակ՝ ինչքան էլ լացես,նեղվես տառապես մեկ է քեզ ես վնասում,դառնում ես խենթ ու ոչինչ չես նկատում քո շուրջը,իսկ քեզ շրջապատողները լուռ ծաղրում են,լուռ և աննկատ..... եթե ընկնում ես վայր ու զգում, որ թևերտ այլևս չկան,ու եթե հրաշքով անգամ կանգնես նորից ես ընկնելու.... եթե լավագույն ընկերտ դառնում է լռությունը,թուղթն ու գրիչը զենքի փոխարեն....... եթե հոգնում ու զզվում ես ամենինչից,ինքտ քեզնից անգամ..................

 եթե անգամ նա,ում համար պատրաստ ես աշխարհը շրջել,ամենինչ անել,որ նա երջանիկ լինի,թեկուզ կյանքի գնով,իսկ նա երջանկություն է գտնում գործընկերոջ գրկում,անվանելով գործընկերական երջանկություն և ինքտ քեզ հարցնում էս, իսկ ո՞՞՞՞վ եմ նրա համար ու պատասխան չգտնելով նորից ես սիրում,ու քեզ մեղավոր զգում ,դու էլ չգիտես ինչի,ու..................... պետք է ուղակի ասես վերջ ամենինչին ու հիշես,միշտ հիշես............... եթե նա զգացմունք ունի,եթե քեզ մարդ է համարում նա կհասկանա,անգամ առանց սիրո,իսկ եթե ոչ.............. եթե անգամ քեզ սպանես ոչինչ չի փոխվի, անգամ մարդիկ, որոնք փորձել են ծաղրել լուռ,արդեն կծաղրեն բարձր,որ դու ոչնչություն էիր ու նման բաներ...... կյանքը միշտ շարունակվում ,մեկե առանց քեզ, թե առանց նրա կյանքը շարունակվում է ինչոր մի կերպ,ինչոր մի պահ կանգառից հետո անգամ, շարունակվում է,ինչոր մի կերպ,բայց շարունակվում է....... ՈՒ եթե գետնին պարկած քեզ ապահով ես զգում ամեն մի հարվածից, կարող ես մնալ այդպես էլ պառկած,բայց գալիս է մի պահ, որ պետք է ոտքի կանգնես ու հասկացնես,եթե ինչոր բան քո